Հայ ազգային կոնգրեսի հանրահավաքը մեկնարկեց «Պայքար, պայքար մինչև վերջ» կարգախոսի վանկարկմամբ, իսկ երբ հարթակ բարձրացավ Երևանի ավագանու ընտրություններում ՀԱԿ-ի ցուցակը գլխավորող Երևանի նախկին քաղաքապետ Վահագն Խաչատրյանը, ՀԱԿ-ի համակիրները սկսեցին վանկարկել՝ «Վահագն, քաղաքապետ»:

ԵԽԽՎ հայաստանյան պատվիրակությունը գարնանային նստաշրջանին ներկայացել է հինգ հոգանոց պատվիրակությամբ, սակայն այսօր իրենց աշխատանքները ասուլիսում ամփոփեցին երեքը` Դավիթ Հարությունյանը, Արփինե Հովհաննիսյանը և Նաիրա Կարապետյանը: Լևոն Զուրաբյանը և Զարուհի Փոստանջյանը ներկա չէին: ԵԽԽՎ-ում ՀՀ նախագահի ընտրությունների վերաբերյալ զեկույցն է քննարկվել և հաստատվել: Հարցի առնչությամբ միայն Դավիթ Հարությունյանն է ելույթ ունեցել, մյուսներին հերթ չի հասել:

«Ես կոնֆլիկտային մարդ չեմ: Երկու տարի ԱԺ-ում եմ, որևէ մեկի հասցեին թույլ տվե՞լ եմ»,-այս նախադասությունը ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամ Նաիրա Կարապետյանը մի քանի անգամ ասաց լրագրողների հետ ճեպազրույցում: Իսկ խոսակցության նյութն այն էր, որ օրերս լրատվամիջոցները տեղեկացրել էին, թե նա հեռախոսազրույցում սպառնացել է Մոսկվայի տան տնօրենին, ով այդ առնչությամբ դիմում-բողոք է ներկայացրել ԱԺ էթիկայի հանձնաժողով:

«Ի դեմս Տարոն Մարգարյանի, գործ ունենք հանցագործի, թալանչիի հետ»,-նախօրեին իր ասուլիսի ժամանակ հայտարարել էր ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության ղեկավար Լևոն Զուրաբյանը` վկայակոչելով գործող քաղաքապետի հայտարարագրերում ներառված ունեցվածքը և նրա եկամուտները:

«Թալանն իրենցից է սկսվել, իրենք գիտեն թալանելու ձևերը: ՈՒղղակի հիմա չգիտեն ինչ անեն, քանի որ իրենց ձեռքն այլևս հասանելի չէ ու սկսում են զրպարտել մարդկանց: Իրենց ասելով չէ»:

Այնպես է ստացվում, որ հինգ տարին մեկ հայաստանցիները պայքար են սկսում, շարժում է ձևավորվում, բայց դրանք վաղ թե ուշ մարում են: Սրանում, իհարկե, մեղքը ժողվրդինը չէ, քանի որ ժողովուրդը միշտ պատրաստ է դուրս գալու հրապարակ: Վերջին ապացույցը նախագահական ընտրություններն էին ու Րաֆֆի Հովհաննիսյանի գլխավորած շարժումը: Հենց առաջին հանրահավաքներից կարծիքներ էին հնչում, թե այն շուտով մարելու է, կամ էլ` ի՞նչ շարժում ինչ-որ «Բարևի» շուրջ: Փաստ է, որ այն կանխատեսվածից երկար տևեց, ու դեռ պարզ չէ, քաղաքապետի ընտրություններից հետո Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ինչպես կվարվի: Գուցե նա ցանկանա հետ բերել իր հանրային ռեսուրսը, և ականատես լինենք ինչ-որ շարունակության:

Գրիչ վերցնելուն և մտորումներս թղթին հանձնելուն ինձ մղեցին այս օրերին այստեղ-այնտեղ հնչող, քաղաքական ու տնտեսական հիմնավորման հետ երբեմն որևէ աղերս չունեցող խոստումներն ու Երևանի զարգացմանն ու բարգավաճմանը միտված աստղաբաշխական, մտացածին թվերը: Այս տարի Երևանի ավագանու ընտրություններն աչքի են ընկնում ակտիվությամբ ու շռայլ խոստումներ տալու, Երևանը 4 տարում առնվազն Փարիզ դարձնելու սին հավաստիացումներով:

ԱԺ դաշնակցական պատգամավոր Վահան Հովհաննիսյանը երկու օր առաջ Երևանի ավագանու ընտրությունների քարոզարշավի ժամանակ հայտարարել էր, թե ինչ-որ մարդկանց ամբիցիաների պատճառով նախընտրական շրջանում ընդդիմադիր ուժերը չմիավորվեցին: Նա հույս էր հայտնել, որ ընտրություններից հետո, հավանաբար, ընդդիմադիրները կմիավորվեն:

Նախկին քաղբանտարկյալ Ազատ Արշակյանն ասօր ասուլիսի ժամանակ, խոսելով քաղաքապետի թեկնածուների մասին, ասել է, թե ինքը Վարդան Օսկանյանին ձայն չի տա. «Մարտի 1-ի ելույթից հետո ես Օսկանյանին ձայն չեմ տա, չեմ էլ բարևի»:

Մինչ Երևանի ավագանու ընտրություններին պատրաստվող մյուս քաղաքական ուժերն իրենց քարոզարշավն անց են կացնում մայրաքաղաքում, Րաֆֆի Հովհաննիսյանն այցելել է Կապան և հանդիպել կապանցիների հետ: Նա կապանցիներին է ներկայացրել իր հետագա անելիքները, խոսել նորաստեղծ «Նոր Հայաստան» քաղաքացիական-ազգային շարժման առաքելության, բոլոր քաղաքներում կազմկոմիտեների ստեղծման մասին և հավաստիացրել, որ նահանջ չի լինելու (՞), իսկ տևական և միասնական պայքարի շնորհիվ կհաջողվի հասնել հաղթանակի: